Lublin

Podróż do Lublina była nieplanowana, ale jak to w życiu ono ma dla nas własne plany. Jednak nie żałuję, bo to miasto bardzo pozytywnie mnie zaskoczyło. Powiem wam szczerze, że nawet nie wiem od czego zacząć, bo jadąc tam już na dworcu w Rzeszowie spotkała nas przygoda. Nazywała się ona komunikacja zastępcza PKP. Nasze rowery więc zostały w domu. Po 3 godzinach podróży dotarliśmy na miejsce i głodni postanowiliśmy poszukać śniadania, a tam kolejne urozmaicenie, bo kawiarnie i restauracje otwarte od 10. Po wielu poszukiwaniach znaleźliśmy Trybunalską, której niestety nie mogę wam polecić, bo jedzenie dostaliśmy zimne, a obsługa była tam niekompetentna.
Ruszajmy więc w drogę i nie wspominamy nieprzyjemnych chwil. Pojechaliśmy załatwić naszą sprawę, a potem zaczęliśmy zwiedzać.
Pierwszym punktem na naszej mapie było Krakowskie Przedmieście z pięknym widokiem na kamienice, bo widać że Lublin został odrestaurowany. Idąc w stronę Placu Litewskiego minęliśmy Bramę Grodzką i mnóstwo wąskich uliczek, w których pofotografowaliśmy naszymi Tośkami (Pentax)
Przyszedł czas na obiad i tu wylądowaliśmy U Szewca, kultowym miejscu tej metropolii. Jedzonko tam poprostu obłędne i rozpływało się w ustach, a herbata z rumem i piwko to był nasz deserek. Dotarliśmy do Zamku królewskiego, który pochodzi z XII wieku, a od 1957 roku jest siedzibą muzeum Lubelskiego i który nas zachwycił.
Będąc w Lublinie dowiedziałam się, że muszę spróbować lodów w Lodziarni Bosko i były to jedne z najlepszych jakie w życiu jadłam. Niestety czas nie pozwolił na więcej, więc pospacerowaliśmy jeszcze po starym mieście i pora była wracać.
Co nas najbardziej zaskoczyło? ZIELEŃ! To miasto ma mnóstwo drzew, kwiatów i roślin. Nie można się w nim nie zakochać. Ja przepadłam i na pewno wrócę tam jeszcze, żeby zobaczyć więcej i poczuć atmosferę tego niesamowitego miejsca.